Parotis ameliyatlarından bahsetmiştim; parotiste bulunan kitlelerin ve tümörlerin ameliyatlarından. Biraz da bu ameliyatların risklerinden söz etmek istiyorum.

Parotis bezi, yüzün mimik kaslarını hareket ettiren ve bu hareketleri sağlayan yüz sinirini içeren bir tükürük bezidir. Bu ameliyatları yaparken yüz sinirine oldukça yaklaşırız. Dolayısıyla, ameliyatın temel riski, yüz sinirinin zarar görmesidir. Hastalar genellikle bu riski en büyük endişe kaynağı olarak görür.

Ameliyat sırasında yüz sinirinin nasıl tanınacağı, bulunacağı ve korunacağı teknikleri öğrenilir. Günümüzde yüz sinirinin bulunmasını, tanınmasını ve korunmasını kolaylaştıran bazı yöntemler vardır. Bunlara sinir monitorizasyonu adı verilir. Bu yöntemde kullanılan özel elektronik aletler, sinir yaklaşıldığında uyarı verir ve sinir olduğundan şüphelenilen yapılara dokunduğumuzda sesli uyarılarla sinirin varlığını anlamamıza yardımcı olur. Bu yüksek teknoloji ürünü ekipmanlar işimizi oldukça kolaylaştırır.

Yüz siniriyle ilgili bir sorun yaşandığında genellikle geçici bir güçsüzlük görülür. Bu güçsüzlük, genellikle birkaç hafta veya bir iki ay içinde düzelir. Bazen alt dudakta veya gülümserken hafif bir asimetri görülebilir. Eğer sinir ciddi bir zarar görmemişse, bu durum genellikle haftalar içinde düzelir.

Parotis bezi ameliyatlarından sonra başka bazı sorunlar da ortaya çıkabilir. Bunlardan biri, kesinin iyileşmesi sırasında oluşan izlerdir. Kesi izlerini minimumda tutmak için özel cerrahi yöntemler kullanılır ve kesi, cildin doğal kıvrımlarına uygun olarak kapatılır.

Parotis bezinin bir tarafının çıkarılması genellikle ağız kuruluğu veya tükürük azalmasına yol açmaz, çünkü diğer tükürük bezleri bu eksikliği telafi eder. Ancak, bazı hastalarda, ameliyattan sonraki aylarda yemek yerken yüzün ameliyat edilen tarafında terleme ve kızarıklık görülebilir. Bu duruma Frey sendromu denir ve çok az hastada görülür. Genellikle ciddi bir rahatsızlık yaratmaz.

Özetle, parotis bezi ameliyatlarının riskleri ve olası komplikasyonları bu şekildedir.